hey thuisblijvers.

hier gaat alles nog hartstikke goed.

heb het nog altijd ontzettend naar mijn zin.

ik ben 2 week geleden op een date geweest.

ik wist van te voren al dat het nooit iets zou worden,

maar ik kreeg zoveel smsjes van wanneer we een keer een drankje gingen halen dat ik maar heb toegestemd om te komen.

het was wel een gezellige avond lekker met een drankje bij een warm kampvuur.

ook wel fijn gekletst, en een mooie meid.

maar totaal niet mijn type, dus om er aan het einde maar onderuit te komen heb ik gezegd dat het nooit wat kon worden omdat ik over een paar maand vertrek naar het westen en daarna weer terug ga naar NL.

maar toen ik weg ging heb ik toch nog een kus gekregen

het eerste weekend van september was een lang weekend, en ik heb het extra lang gemaakt door de donderdag en vrijdag ervoor ook maar vrij te nemen.

ik ben namelijk met david en nancy en de kids te kamperen geweest in port burwell.

ook waren er 2 andere families mee.

vrienden van david en nancy.

het was echt een heerlijk weekend met veel strand en elke avond een kampvuur met de bijbehorende drankjes erbij.

zoals gewoonlijk gaat het werk ook gewoon door,

en het gaat weer wat beter.

ook al zit er heel traag vooruitgang in.

maar zolang ik mijn werk op een fatsoenlijke manier kan doen vind ik het allemaal wel goed.

vandaag charlie nog even een beetje op stang gejaagd met dat ik mischien wel wat eerder naar het westen ga reizen.

maar volgens charlie mag ik niet weg.

het antwoord wat ik kreeg was dat hij mijn moeders adres wilde hebben zodat hij een brief kon schrijven om te vertellen dat ik hier blijf.

afgelopen weekend was een rustig weekend.

zaterdagavond lekker uit eten geweest naar een lux restaurant in hamilton.

en zondag zijn we naar de badlands geweest.

echt een heel vreemd iets.

net of je op een klein stukje van de maan staat,

dus dat was wel een interessant.

vandaag was weer een gewone werkdag,

vanochtend eerst met charlie gesproken hoe hij de dag in gedachten had,

toen ik hoorde waar iedereen heen moest leek dat vrij onlogisch.

dus toen ik hem zei hoe ik er over dacht kreeg ik gelijk.

normaalweg werd ik zelf ook ingepland, maar sinds de afgelopen weken wordt er niet een hele vaste planning voor mij gemaakt en wordt er gelukkig op vertrouwd dat ik mijn werk goed doe en weet waar ik mee bezig ben.

en dat werkt veel vrijer, en zodoende als ik een klein beetje tijd over heb kan ik wat hulp bieden waar nodig en klussen waar nog een klein dingetje moet gebeuren afmaken.

nou dit was het eerst weer.

groetjes vanuit een zonnig canada